«Τι καιρό κάνει;» ακούγεται μια γλυκιά φωνή, μόλις χτυπήσει το ξυπνητήρι σου. Σηκώνεσαι από το κρεβάτι, φτάνεις σκουντουφλώντας ως το παράθυρο, και κοιτάς, νυσταγμένος ακόμη, τα γκρίζα σύννεφα στον ουρανό και τον βρεγμένο δρόμο, και απαντάς «βρέχει». Υπάρχουν πολλοί ακόμη που αναστενάζουν την ίδια ώρα. Ο αγρότης, επειδή η μπόρα τού έχει τσακίσει τα στάχυα, το νεαρό ζευγάρι που πρέπει να αποφασίσει να αναβάλει το υπαίθριο πάρτι που σχεδίαζε, ή ο στρατηγός που ακούει ότι τα άρματα μάχης του έχουν κολλήσει στις λάσπες. Για όλους αυτούς, η ημέρα δεν έχει αρχίσει καθόλου καλά.
«... άνεμοι ασθενείς, μεταβλητοί...» Το δελτίο καιρού έχει φθάσει να αποτελεί τη σημαντικότερη πρωινή είδηση για εκατομμύρια ανθρώπων. Η διάθεση ενός έθνους αλλάζει αναλόγως του καιρού, και ειδικότερα όσων δεν εργάζονται μέσα σε προστατευμένο χώρο. Οι ψαράδες, οι εργάτες στις οικοδομές και οι ποδηλάτες, όλοι είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται τις ιδιοτροπίες του θεού καιρού. Το ίδιο και οι στρατιώτες. Και ας μην ξεχνάμε τον διευθυντή της ασφαλιστικής εταιρίας που τρέμει μόνο στη σκέψη μιας πλημμύρας. Για εκείνον, όλες οι φυσικές καταστροφές ονομάζονται «το χέρι του Θεού».
